Standardy
Biur Porad
Obywatelskich
Biuro Porad Obywatelskich, które jest zrzeszone w sieci ZBPO działa według jednolicie sformułowanych standardów jakości pracy i świadczonych usług. Do nich zaliczamy:
- Dostępność miejsca świadczenia porad – bez barier dla osób z różnymi dysfunkcjami
- Dostępność informacji – udzielanej każdemu, kto zgłosi się bez względu na wiek, płeć, status majątkowy czy narodowość, w sposób jasny i zrozumiały
- Profesjonalny personel – porad mogą udzielać wyłącznie przeszkoleni doradcy
- Wolontariusze – włączani w prace BPO
- Bazy informacyjne – program informacji prawnej oraz z informacje o lokalnych zasobach
- Udzielanie porad według jednolitej metody
- Dokumentacja według jednolitego wzoru: ankieta, Internetowa Baza Spraw Klienta
- Wspólny znak graficzny
- Finansowanie BPO – w miarę możliwości nieograniczone do jednego źródła
- Niezależność BPO – od wpływów politycznych, religijnych, światopoglądowych
- Samodzielność BPO – wyodrębniona struktura działalności danej organizacji
Każde Biuro należące do naszej sieci przestrzega zgodnie przyjętych zasad doradzania.
Są to:
- Bezpłatność. Świadczone przez biuro porady są całkowicie bezpłatne.
- Bezstronność. Doradca udzielając porad nie kieruje się własnymi opiniami, przekonaniami i wartościami, nie ocenia klienta i jego działań, nie angażuje się po żadnej ze stron konfliktu.
- Otwartość dla wszystkich. Każda osoba może byc klientem biura i będzie przyjeta w sposób uwzględniający jej potrzeby i możliwości.
- Poufność. Biuro zapewnia zachowanie tajemnicy samego faktu pobytu klienta w BPO oraz wszystkich powierzonych przez klienta informacji. Wyjatek od zasady stanowią sytuacje okreslone prawem, a katalog tych praw znajduje się w biurze i może być udostępniony na prośbe klienta.
- Niezależność. BPO udzielając porad kieruje się wyłącznie dobrem klienta, nie zaś interesem kogokolwiek innego.
- Aktualność i rzetelność informacji. Każda porada powinna być udzielona w oparciu o aktualną podstawę prawną. Informacje są zgodne z obowiązującymi przepisami oraz aktualną ofertą instytucji i organizacji działających na rzecz obywateli.
- Samodzielność klienta. Doradca nie podejmuje decyzji za klienta. To klient sam dokonuje wyboru.
Zasady obowiązujące w ZBPO
Procedury zakładania BPO
Żeby założyć Biuro Porad Obywatelskich i przystąpić do sieci ZBPO, powinny być spełnione następujące warunki:
- Istnienie w danym regionie/miejscowości organizacji pozarządowej (stowarzyszenia lub fundacji), gotowej do prowadzenia i pozyskiwania środków finansowych na działalność BPO.
- Uzyskanie poparcia ze strony władz lokalnych dla idei utworzenia tego typu placówki w danej miejscowości/ regionie i deklaracji udzielenia przez samorząd rzeczywistego wsparcia finansowego, rzeczowego i/ lub merytorycznego.
- Pozyskania lokalu, spełniającego standardy pracy BPO.
- Znalezienie kompetentnej osoby do prowadzenia biura oraz zbudowanie zespołu pracowników etatowych i wolontariuszy.
- Przygotowanie aktualnej bazy danych o lokalnych instytucjach i organizacjach, które mogą pomóc w rozwiązaniu spraw klientów Biur Porad.
- Przygotowanie spotkania w miejscowości, w której ma powstać BPO, z udziałem przedstawicieli samorządu i organizacji starającej się o wstąpienie do sieci. W spotkaniu uczestniczy zawsze co najmniej jeden pracownik biura ZBPO, który następnie zdaje relację Zarządowi ZBPO ze stopnia przychylności władz lokalnych dla idei utworzenia BPO i możliwości wsparcia finansowego oraz z poziomu spełniania przez organizację standardów obowiązujących w sieci BPO (m.in. lokal, zespół).
- Po zapoznaniu się ze sprawozdaniem z wizyty Zarząd ZBPO podejmuje decyzje o podpisaniu bądź nie podpisywaniu z organizacją porozumienia wstępnego, regulującego wzajemne prawa i obowiązki.
- Podpisanie porozumienia jest równoznaczne z włączeniem organizacji do sieci BPO.
- Nowo powstałe BPO zaczyna przyjmować klientów po uprzednim przeszkoleniu przyszłych doradców, w zakresie podstawowych umiejętności doradczych.
Poradnik przedstawia definicje podstawowych pojęć związanych z poradnictwem prawnym i obywatelskim, krótki zarys historii systemów poradnictwa w Polsce, Europie i w Stanach Zjednoczonych. Omówiona jest w nim etyka i standardy pracy poradniczej, dotyczące sposobu udzielania porad, kompetencji i kwalifikacji doradczyń i doradców oraz organizacji i warunków pracy w placówkach oferujących usługi poradnicze. Znaczna część poradnika jest poświęcona pracy doradcy, a szczególnie metodologii pracy z klientami. Następne rozdziały dotyczą monitoringu i kontroli, współpracy z różnymi instytucjami pomocnymi w rozwiązywaniu problemów doświadczanych przez klientów oraz źródeł wsparcia pracy poradniczej. Kończymy poradnik krótkim rozważaniem o wpływie przykładowego modelu systemowego wsparcia na pracę poradniczą w Polsce.